بombs به طور مداوم در لبنان در یک مارپیچ خشونت بارید که صدها کشته بر جای گذاشت. حملات هوایی گسترده اسرائیل در جنوب و شرق این کشور همراه با شلوغی حومه جنوبی پایتخت را لرزاند. در کمتر از یک ماه، بیروت مانند روزهای سیاه جنگ داخلی (1975-1990) و “جنگ 33 روزه” بین حزب الله و اسرائیل (2006) ظاهر شد. نصری صایق هنرمند با لبخندی غم انگیز می گوید که ساکنان به سرعت استراتژی های خود را برای بقا و کمک به یکدیگر دوباره یاد گرفته اند – “یک علامت تجاری لبنانی”. در میان هرج و مرج، او به حدود 150 کارگر خانگی از سیرالئون که توسط کارفرمایان خود رها شده بودند کمک کرد تا در یک انبار خالی سرپناه پیدا کنند.
یک سال درگیری های فرامرزی، جنوب لبنان را به “منطقه مرده” تبدیل کرده بود. سپس، در ساعت 8 صبح روز دوشنبه، 23 سپتامبر، دانیال هاگری، سخنگوی ارتش اسرائیل، تغییر چشمگیری را نشان داد و از “غیر نظامیان روستاهای واقع در و مجاور ساختمان ها و مناطقی که حزب الله برای اهداف نظامی استفاده می کند” خواست تا “از خطر دور شوند”. . این اولتیماتوم عملیات تیرهای شمالی را آغاز کرد که به 60000 اسرائیلی شمالی اجازه می دهد تا پس از حملات موشکی و موشکی حزب الله به منطقه خود، آنها را مجبور به ترک خانه کنند.
آنچه در پی آن رخ داد سیاه ترین روز کشور از زمان جنگ داخلی بود: تنها در 24 ساعت، 558 نفر – از جمله 50 کودک و 94 زن، به گفته وزارت بهداشت لبنان – در حالی که اسرائیل “1600 هدف حزب الله” را بمباران کرد، کشته شدند. در وحشت، حدود 100000 نفر فرار کردند و ترافیک در بزرگراه ساحلی متوقف شد. «هنگامی که ما در حال رانندگی بودیم، موشکها در اطراف ما در حال سقوط بودند. دیدم خون، اجساد… آمبولانسها در حال دویدن هستند. در مدرسه دولتی بیر حسن که اکنون پناهگاه 300 آواره است صحبت کردیم.
ساعت 18:20 روز جمعه 6 شهریور ماه، یک سری انفجارهای مهیب در پایتخت به صدا درآمد و اندوه انفجار بندر 4 آگوست 2020 را دوباره بیدار کرد. همه مطمئن بودند که خیابانشان اصابت کرده است. فادیا اس، (…)
مقاله کامل: 1 474 کلمات
این مقاله برای مشترکین قابل خواندن است